عیسی مسیح، خود را در راه همه فدا داد و این امر شهادتی در زمان معین گردید ( غلا طیان ۴: ۴-۵ ). عیسی، خود را در راه بشر فدا کرد تا اینکه همه نجات پیدا کنند. ولی متاسفانه، همآ انسانها به او ایمان نیاورده اند و بسیاری در گناهان خود غرق خواهند ماند و هدیۀ نجات را از سوی خدا نخواهند پذیرفت. نجات، را می توان به یک مهمانی بزرگ تشبیه نمود. همه به مهمانی و ضیافت دعوت شده اند، ولی اگر کسی دعوت را نپذیرد و بر سر سفرۀ خدا ننشیند، گرسنه خواهد ماند. همچنین می توان نجات را به دارویی قوی تشبیه نمود که قدرت شفای هر مرضی را دارد. ولی اگر شخص بیمار از خوردن آن دارو امتناع ورزد، هرگز شفا نخواهد یافت.

در این راستا کلام خدا می فرماید : امروز آسمان‌ و زمین‌ را بر شما شاهد می‌آورم‌ كه‌ حیات‌ و موت‌ و بركت‌ و لعنت‌ را پیش‌ روی‌ تو گذاشتم‌؛ پس‌ حیات‌ را برگزین‌ تا تو با ذریتت‌ زنده‌ بمانی‌ (تثنیه باب سی آیه نوزده) .
در فیض و آرامی و شادی این چنین میراث ابدی باشید.آمین 

قلبم باز شد.جای خالی توی قلبم پر شد.دیگه به مرگ فکر نمی کردم.با عشق کتاب رو خوندم.برای سختی هایم دلیل پیدا کردم.او برای ما غم را از بین می برد.نور خدا هست که ناراحتی ما پایان دارد.روز به روز غمم کوچک شد.در خوابم به خدا نزدیک شدم.در کنار تختم

من میخواستم هویت داشته باشم.شناخت خدا به ما هویت و نیرو وارامش میده و سختی هامون رو به زیر پامون می بره

ثروت الهی خدا مسیح است.عیسی سه سال از سی سالگی تا33 سالگی برای گناهان من جان داد.ما مبلغ نیستیم.چرا چون جنسی برای فروش ندارم.اسنا کنیم که عیسی همه شما رو دوست داره.ایرانی ها به رایگان به مای بی هویت و سرگردان محبت بی پایان و عشق و ارامش و امنیت چیزیکه بدنبالش در ایران می گردیم.و به ما داده نمی شود را هدیه ای به ما داده.عیسی مسیح.